Układ przeciw Międzynarodówce Komunistycznej/Pakt antykominternowski

Berlin, 25 listopada 1936 r

Rząd Rzeszy Niemieckiej i Cesarski Rząd Japoński.

Świadome, że celem Międzynarodówki Komunistycznej, nazywanej Kominternem, jest rozkład istniejących państw i zawładnięcie nimi za pomocą wszelkich dostępnych środków,

Przekonane, że tolerowanie mieszania się Międzynarodówki Komunistycznej w stosunki wewnętrzne narodów zagraża nie tylko ich pokojowi wewnętrznemu i dobrobytowi społecznemu, lecz także pokojowi świata w ogóle.

Pragnąc współpracować ze sobą dla obrony przed rozkładem komunistycznym, zgodziły się na następujące postanowienia:

Art. I. Wysokie Państwa układające się postanawiają informować się nawzajem o działalności Międzynarodówki Komunistycznej, naradzać się nad koniecznymi środkami obronnymi i realizować je w ścisłej współpracy.

Art. II. Wysokie Państwa układające się zaproszą wspólnie inne państwa, których pokój wewnętrzny zostanie zagrożony rozkładową działalnością Międzynarodówki Komunistycznej, do podjęcia środków obronnych w duchu niniejszego układu lub do uczestniczenia w niniejszym układzie.

(…)

Protokół dodatkowy

W związku z podpisaniem w dniu dzisiejszym układu przeciw Międzynarodówce Komunistycznej podpisani pełnomocnicy zgodzili się na następujące postanowienia:

a) Właściwe władze obu Wysokich Państw układających się będą ściśle współpracować zarówno w zakresie wymiany informacji o działalności Międzynarodówki Komunistycznej, jak też w dziedzinie środków, mających na celu uświadamianie o jej działalności i obronę przed nią.

b) Właściwe władze obu Wysokich Państw układających się zastosują w ramach istniejących ustaw surowe środki przeciw tym, którzy bezpośrednio lub pośrednio, w kraju lub za granicą, pozostają na usługach Międzynarodówki Komunistycznej lub udzielają poparcia jej rozkładowej działalności.

c) Utworzona zostanie stała komisja celem ułatwienia ustalonej w punkcie a) współpracy właściwych władz obu Wysokich Państw układających się. W komisji tej będą rozważane i omawiane dalsze środki obronne konieczne dla zwalczania rozkładowej działalności Międzynarodówki Komunistycznej.

Za: Historia Stosunków Międzynarodowych. Wybór dokumentów, tom I, 1780-1939, zebrali i opracowali: Daria Bielenin, Jan Bratkowski, Tomasz Jaworski, Sebastian Klimczak, Warszawa 1999, str. 244

A. Na podstawie wiedzy pozaźródłowej wyjaśnij, czym był Komintern, a następnie oceń, czy zarzuty stawiane w cytowanym dokumencie od jego adresem były uzasadnione.

B. Przedstaw zakres zaplanowanej przez sygnatariuszy współpracy.

C. Wyjaśnij, jakie zagrożenia mogły wynikać ze sposobu sformułowania w artykule II. i punkcie b Protokółu dodatkowego.