Marduk - w mitologii babilońskie syn boga Enki i bóg wiosennego słońca; za czasów Hammurabiego czczono go jako stwórcę i pana nieba i ziemi i uznano za naczelne bóstwo Mezopotamii i narodowego boga Babilonii; w sztuce najczęściej był wyobrażany jako męska postać w cylindrycznej tiarze z insygniami władzy (kołem, kijem, biczem); głównym miejscem kultu Marduka był zigurat Etemenaki w Babilonie.