Państwo Mieszka I wedgług relacji Ibrahima ibn Jakuba

A co się tyczy kraju Mieszko, to [jest] on najrozleglejszy z ich krajów.  Obfituje on w żywność, mięso, miód i rolę orną. Pobierane przez niego podatki [stanowią] odważniki handlowe. [Idą]  one [na] żołd jego piechurów. Co [miesiąc] przypada każdemu oznaczona ilość z nich. Ma on trzy tysiące pancernych [podzielonych na] oddziały, a setka znaczy ich tyle, co dziesięć secin innych [wojowników]. Daje on tym mężom odzież, konie, broń i wszystko czego tylko potrzebują. A gdy jednemu z nich urodzi się dziecko, on każe mu wypłacić żołd od chwili urodzenia, czy będzie płci męskiej, czy żeńskiej. A gdy [dziecię] dorośnie, to jeżeli jest mężczyzną, żeni go i wypłaca za niego dar ślubny ojcu dziewczyny, jeżeli zaś jest płci żeńskiej, wydaje ją za mąż i płaci dar ojcu dziewczyny. A dar ślubny [jest] u Słowian znaczy, w czym zwyczaj ich [jest] podobny do zwyczaju Berberów. Jeżeli mężowie urodzą się dwie albo trzy córki, to one [stają się] powodem  jego bogactwa, a jeżeli mu się urodzi dwóch chłopów, to [staje] się to powodem jego ubóstwa.

Z Mieszko sąsiadują na wschodzie Rus, a na północy Burus. Sziedziby Burus [leżą] nad Oceanem […]

Za: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 5: Słowiańszczyzna pogańska i wczesnofeudalna państwa słowiańskiego, oprac. Waleria Dziurla, Warszawa 1959, str. 31

A. Jaki to rodzaj źródła historycznego?

B. Kim był autor przekazu? Ustal to korzystając z pomocy encyklopedii

C. W czym przejawiała się troska Mieszka I o wojsko?

D. Jak autor ocenia gospodarkę państwa Mieszka I?

E. Omów fragment poświęcony obyczajowości.