impresjonizm – kierunek w sztuce, przede wszystkim w malarstwie, rozwijający się głównie we Francji w latach 70. i 80. XIX w. jako reakcja na akademickie malarstwo XIX w.; impresjonizm charakteryzował się subiektywnym, ale opartym na wnikliwych studiach światła i koloru, utrwalaniem bezpośrednich wrażeń zmysłowych oraz swobodną techniką malarską; główni przedstawiciele: Claude Monet,, Auguste Renoir, Edgar Degas; w Polsce – Józef Pankiewicz, Władysław Podkowiński.

W literaturze impresjonizm przejawiał się w dążeniu do utrwalania w obrazie literackim ulotnych wrażeń i nastrojów, wywoływania u czytelnika doznań zmysłowo-uczuciowych przez swobodne kojarzenie wrażeń; gł. przedstawiciel: Paul Verlaine, a w Polsce – Kazimierz Przerwa Tetmajer, Stefan Żeromski.