Kariera urzędnika chińskiego Lu

Minęło kilka miesięcy, [młodzieniec Lu] ożenił się z dziewczyną z rodziny Cui, pochodzącej z Jinghe. Dziewczyna sama była ładna i jeszcze bardzo bogata. Radując się chwilą, Lu zaczął codziennie odziewać się w nowe stroje i jeździć na dzielnych rumakach. Następnego roku zdał egzamin na stopień jinshi [najwyższy], otrzymał wysokie stanowisko i odział się w strój urzędnika. Wydane zostało rozporządzenie o mianowaniu go wodzem Weinana [miasto powiatowe]. Wkrótce przeniesiono go na stanowisko cenzora, potem awansowano, mianując sekretarzem do spraw układania rozporządzeń. Po trzech latach przeniesiony został do Tongrou na zarządcę [prowincji] Shenxi. Lu zwrócił uwagę na urządzenia irygacyjne i poprowadził z Shenxi kanał długości 80 li [ok. 46 km], by ułatwić komunikację. Lud uzyskawszy dzięki temu wielką korzyść, wystawił mu kamienną tablicę, na której zostały zapisane zasługi Lu. Potem mianowali go zarządcą Bianzhou i starszym inspektorem Henandao, a następnie zaprosili do objęcia funkcji naczelnika okręgu stołecznego. W tym roku wojowniczy i sprawiedliwy cesarz wojował z Rongami i Di [plemiona na zachód i północ od Chin], poszerzając swoje terytorium [...]. Przypomniawszy sobie dowódcze talenty Lu, cesarz wyznaczył go na stołecznego cenzora i namiestnika Hexidao. Lu pokonał zachodnich obcoplemieńców, ściął 7000 głów, zwiększył obszar prowincji o 900 li [510 km], wzniósł 3 wielkie mury miejskie, by przeciwstawić się możliwym najazdom [...]. Gdy Lu wrócił do stolicy, jego zasługi zostały wpisane na bambusowe deseczki, a łaski i honory po prostu sypały się na niego. Najpierw mianowano go radcą w zarządzie rang obywatelskich, potem awansowano go na naczelnika zarządu podatkowego, równocześnie powierzając mu stanowisko cesarskiego historiografa. Wielmoże odnosili się do niego z szacunkiem, a naród go kochał [...]. Koledzy Lu w służbie zazdrościli mu [jednak] i kłamliwie obwiniali go o naruszenie praw i zdradzieckie kontakty z pogranicznymi dowódcami. Wydano nakaz jego aresztowania [...]. Wszyscy wrogowie żądali jego śmierci i tylko jeden naczelnik zarządu rang wystąpił w jego obronie, więc karę śmierci zastąpiono zesłaniem do Huanzhou.
Fragment powieści Shen Jiji Wezgłowie, za: Wielka historia świata. Kształtowanie średniowiecza, pod red. Macieja Salamona, Kraków 2005, str. 651

A. Jaki to rodzaj źródła historycznego?

B. Oceń wiarygodność źródła.

C. Wymień przedstawione zasługi, stanowiące podstawę awansów w Chinach.

D. Jakie formy nagradzania zasług wymienia autor tekstu?