Gospodarka starożytnego Egiptu
Podczas siedmiu lat urodzajnych Józef jeździł po całym kraju i osobiście pilnował wykonania rozkazów. Spichrze wypełniały się po brzegi pszenicą, a w kraju, mimo ściągania danin, był taki dostatek, że ludzie błogosławili nowego włodarza. Nie zawiodło go też szczęście domowe, gdyż małżonka jego Asenat urodziła dwóch synów: Manassesa i Efraima.
Zgodnie z jego przepowiednią nastąpiły lata posuchy i głodu, które dotknęły nie tylko Egipt, lecz także wszystkie ościenne kraje. Ludzie cierpieli głód, a gdy błagali faraona, by kazał otworzyć im spichrze, on odsyłał ich do Józefa.
Jako mądry gospodarz Józef przychylił się do ich prośby, ale zboża nie rozdzielał za darmo. Z początku ludzie musieli płacić za żywność pieniędzmi, a gdy ich już nie mieli, sprzedawali konie, owce, woły i osły, byleby uniknąć udręki głodowej. W końcu wyzbyli się ziemi i oddawali siebie samych w niewolę. Tym sposobem po siedmiu latach klęski wszystka ziemia wraz z oraczami stała się wyłączną własnością faraona. Jedynie kapłani zachowali swoje mienie, gdyż faraon, licząc się z ich wpływami, pozwolił im w latach pomyślności gromadzić zapasy na własną rękę.
Storo tylko cała ziemia przeszła na własność faraona, Józef zaczął oddawać ją w dzierżawę i obwieścił ludowi:
„Oto dzisiaj nabyłem was i waszą ziemię dla faraona. Macie to ziarno, obsiejcie ziemię. A gdy nadejdą żniwa, oddacie piątą część (plonów) faraonowi, cztery zaś części zostawicie sobie na obsianie pola i na wyżywienie dziatwy waszej”.
A lud zaręczał, że wiernie będzie służyć faraonowi. Od onego czasu weszło wżycie prawo, wedle którego lud egipski oddawał królowi jedną piątą część swoich plonów. Prawo to nie obejmowało jednak kapłanów, którzy z tego powodu bogacili się i rośli w potęgę.
Cyt. za: Z. Kosidowski, Opowieści biblijne, Warszawa 1970, s. 116.
A. Wyjaśnij przyczyny popadnięcia chłopów egipskich w niewolę.
B. Wyjaśnij, w jaki sposób kapłani stali się grupą silną ekonomicznie.
C. Oceń działalność gospodarczą państwa egipskiego wobec poddanych.