Kult Ludwika XIV w świetle relacji królewskiego intendenta prowincji, Foucaulta
To Pan marszałek de la Feuillade pierwszy dał przykład wznoszenia pomników; owa gorąca żarliwość jaką płonie dla królewskiej chwały podsunęła mu nowy ten sposób współuczestnictwa utrwalenia jej w nieśmiertelnej pamięci (…)
Jego to naśladują miasta i prowincje co tak usilnie domagają się zezwolenia na wznoszenie podobnych monumentów, by stawiały im przed oczyma tego, którego przechowują w najgłębszych tajnikach, swego serca (…)
Kupcy (…) przejęci słuszną wdzięcznością za dobrodziejstwa, jakich codziennie doznają od króla dzięki opiece jaką darzy rzemiosło i handel (…) postępując w myśl rady (udzielonej im przez intendenta prowincji) ochoczo pokryli wydatki na pomnik, który wykonany został tak udatnie jak tylko można było się spodziewać (…) Jest to statua króla w postawie szlachetnej i majestatycznej, godna zaiste bohatera, którego wyobraża. Oddano wygląd i rysy z całą dokładnością, do której zdolne jest dłuto. Przedstawia go w stroju rzymskim, z płaszczem królewskim zdobnym w złote lilie opadającym mu na ramiona (…).
Za: A. Link-Lenczowski, W. Magdziarz, A. Sowa, Historia powszechna 1648-1789. Wybór tekstów źródłowych, Kraków 1976, str. 88-89
A. Oceń, czy zwyczaj wznoszenia pomników Ludwika XIV był całkowicie spontaniczny. Uzasadnij swoją odpowiedź.
B. W jaki sposób został przedstawiony Ludwik XIV na pomniku opisanym w źródle?
C. Oceń wiarygodność autora.