Postanowienia siódmego (nicejskiego) soboru ekumenicznego z 787 roku
(...) Wyrób ikon nie jest wynalazkiem malarzy, lecz stanowi wyraz uznanych zasad Kościoła katolickiego. Wszystko, co jest dawne, zasługuje na szacunek, rzecze święty Bazyli, a świadectwo tego mamy i w starożytności naszej instytucji i w naukach naszych natchnionych Ojców, a mianowicie, że gdy oglądali oni ikony w kościołach świętych, byli z tego zadowoleni, a gdy sami kościoły budowali, umieszczali w nich ikony. (...) Idea i tradycja pochodzą więc od nich, a nie od malarza; dziedzina malarza jest bowiem ograniczona do jego sztuki, gdy zasady działania oczywiście należą do Świętych Ojców, którzy podejmowali budowę. Imię Chrystus wskazuje na boskość podobnie jak i na ludzkość – dwie doskonałe natury Zbawiciela. Nauczono chrześcijan przedstawiać obraz Chrystusa w zgodzie z Jego widzialną naturą, a nie z tą, która sprawia, iż nie jest widzialny; ta druga bowiem nie daje się opisać i wiemy z Ewangelii, że nikt nigdy Boga swymi oczami nie oglądał. Skoro więc przedstawia się Chrystusa zgodnie z Jego ludzką naturą, jest rzeczą oczywistą, że chrześcijanie – jak to wykazała Prawda – uznają zgodność obrazu widzialnego z archetypem tylko co do imienia, leczenie co do natury; a tymczasem ci nierozumni ludzie mówią, że nie ma różnicy między obrazem i jego pierwowzorem i przypasują tożsamość natury rzeczom, które posiadają natury odmienne. Któż nie Wyśmieje ich głupoty? (...)
Za: Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, wybrał i opracował J. Białkowski, Warszawa 1988, str. 214
A. Nazwij spór, do którego odnosi się cytowane źródło. scharakteryzuj i wymień główne strony sporu.
B. Wymień i scharakteryzuj główne strony sporu.
C. Wyjaśnij, jakie stanowisko w tej sprawie zajął sobór nicejski oraz przedstaw argumenty, na które się powołał.