Sprzeciw posła Strońskiego wobec uchwalenia zmiany w Konstytucji na posiedzeniu (5 lutego 1934 r.)
Do protokołu 108 posiedzenia zgłosił sprzeciw p. S. Stroński:
Sekretarz p. Wawrzynowski (czyta): „Zgłaszam niniejszym z ramienia Klubu Narodowego następujący zarzut przeciw protokołowi ze 108 posiedzenia Sejmu z dnia 26 stycznia 1934 Protokół głosi, że Sejm uchwalił w trzech czytaniach projekt ustawy o zmianie Konstytucji na podstawie wniosku p. posła Cara. Uchwała ta, wbrew stwierdzeniu protokołu, nie mogła być prawnie powzięta z następujących powodów: (...)
3) Art. 125 Konstytucji przepisuje dla uchwały o jej zmianie obecność co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, co w ogóle nie zostało stwierdzone.
4) Art. 53 regulaminu nakazuje w wypadku, gdy wymagana jest większość kwalifikowana, obliczenia głosów, czego nie zrobiono. Wobec tego pominięcia przepisów art. 125 Konstytucji i art. 53 regulaminu nie stało się zadość podstawowemu wymaganiu art. 3 Konstytucji, który mówi: „Nie ma ustawy bez zgody Sejmu, wyrażonej w sposób regulaminowo ustalony”.
Uchwała, powzięta na 108 posiedzeniu Sejmu z dnia 26 stycznia 1934 r. w sprawie zmiany Konstytucji, jest przeto nieważna, a stwierdzenie w protokóle, że projekt ustawy o zmianie Konstytucji został przez Sejm w drugim i trzecim czytaniu uchwalony, winno być z protokółu usunięte. Warszawa, dnia 5 lutego 1934 r.,
Za: Wiesław Władyka, Kultura polityczna Drugiej Rzeczypospolitej – w parlamencie, „Mówią wieki” 3/1987
A. Przedstaw wymienione przez Władykę formalne powody nieważności głosowania nad projektem zmiany Konstytucji
B. Oceń, czy postawione zarzuty były słuszne z punktur widzenia prawa. Uzasadnij swoją odpowiedź, powołując się na treść Konstytucji marcowej.
C. Wyjaśnij pojęcie większość kwalifikowana